برگردان انگیلسی به پارسی - سوگل ایرم
Interview with Mike Walter "The Heat" in CCTV
همراه ما شاهزاده رضا پهلوی هستند، فرزند آخرین پادشاه ایران محمد رضا پهلوی که از معروفترین شخصیت‌های اپوزیسیون ایرانی میباشند.
مایک والتر: شاهزاده رضا سپاس از این که در برنامه " هیت " با ما همراه هستید. ما الان صحبت‌های پرزیدنت اوباما را شنیدیم و می‌خواهم نظر شما را در این مورد بدانم، و یک نکته در آن که کمی فرق داشت ( با سخنان پیشین )؛ این بار در سخنان رئیس جمهور آمریکا صحبتی از حمایت از مردم ایران برای رسیدن به دموکراسی و آزادی نبود. آیا فکر می‌کنید این یک نشانه از تغییر در سیاست امریکاست که سعی در نزدیک شدن به رژیم ایران دارد؟ یا اینکه به اشتباه تعبیر می‌کنیم؟ نظر شما چیست؟
رضا پهلوی: خب چیزی که من همیشه گفتم، اتفاقی که ۳۴ سال پیش در ایران رخ داد، روی کار آمدن یک عده کسانی بود که خواستار یک ایدئولوژی خاص بودند و این به هیچ وجه ربطی به خواسته قلبی مردم ایران نداشته. وقتی که از سران ممالک مختلف از جمله رئیس جمهور‌های آمریکا می‌شنوم که می‌گویند " ایران " خطر تهدید کننده است من قبل از هر چیز پیشنهاد می‌کنم که این جمله را تصحیح کنند به " این رژیم " یک خطر تهدید کننده است. ایران هیچ گاه خطر تهدید کننده نبوده. در واقع ایران همواره یک کشور صلح دوست و از قرن‌ها پیش کمکی برای جامعه جهانی بوده است.
تلاش برای رسیدن به یک توافق خردمندانه برای امکان همزیستی با این رژیم بیهوده است، بگذارید بگویم چرا.
ماهیت، موجودیت و هدف این رژیم، صادر کردن یک ایدئولوژی دینی میباشد. و برای اینکه بتوانند با داشتن این ایدئولوژی به بقای خود ادامه دهد می‌بایست با غرب و تمام آرمانهای آن مبارزه کنند.
تمام ارزشهایی که ما در جهان امروزی شاهد آن هستیم، جهان آزاد، دموکراسی، حقوق بشر و غیره، به مانند یک زهر است برای این رژیم که بقای آنها را به خطر می اندازد. هدف آنها نابودی غرب است. و به هر طریقی که لازم باشد سلطه خود را تحمیل کنند، این کار را خواهند کرد.
در حقیقت این دلیلی است که آنها نیاز به سلاح اتمی دارند. برای حفظ بقای خود. مثل این میماند که به رژیم بگویید، دیگر نفس نکشید. آنها به این نیاز دارند. این قسمتی از برنامه آنان است. به این ترتیب تأکید بر دیپلماسی یک اتلاف وقت بیش نیست.
مایک والتر: شما میگویید، هیچ چیزی تغییر نکرده است. آیا همین را در مورد سیاست آمریکا نیز باور دارید، منظور من این است که، به نظر می‌رسد که تحریمها تلاشی است از طرف آمریکا برای تحت فشار گذاشتن رژیم ولی در طول زمان گویا تاثیر چندانی نداشته است. اگر پرزیدنت اوباما به شما بگوید؛ شاهزاده به من پندی بدهید، شما چه خواهید گفت؟
رضا پهلوی: اولین سخن من، نه تنها به دولت آمریکا بلکه به دولت‌های متعددی که آنها نیز بخشی از این مجموعه تحریم‌های اقتصادی برای تحت فشار گذاشتن ایران میباشند، این است که؛ کلّ فرضیه ناقص است. تمام هدف تحریمها به این منظور نبوده که منجر به تغییر رژیم در ایران شوند بلکه می‌خواستند باعث تغییر رویه رژیم شوند. و باز برمیگردد به گفته قبلی من. شما توقع رفتار خردمندانه از این رژیم دارید؟ این کار را نخواهند کرد! به همین دلیل تنها تأثیری که تحریمها با خود به همراه داشته اگر در هدف نها‌یی می‌بایست به منظور تغییر رویه رژیم باشند، که چنین نخواهد شد، در نهیات به مردم زیان میرساند.
مایک والتر: شما این شکست را در برابر پرزیدنت اوباما ابراز میدارید، از طرفی برخی باور دارند که سیاست ایشان نسبت به ایران کثیف و خصمانه است، شما سر تکان می‌دهید؟ به اندازه کافی خصمانه نیست؟
رضا پهلوی: ببینید، اول باید دید منظور ما از فشار چیست؟ خصومت را چه تعبیر می‌کنید؟ خصمانه بودن حتما دلیل بر جنگ افروز بودن نیست. ولی این دیپلماسی هم جواب نداده است. پرزیدنت اوباما فقط به این منظور که ثابت کند با پرزیدنت بوش فرق دارد، به خصوص در پی آمد ۹/۱۱ و آنچه که در افغانستان رخ داد و یا در عراق، می‌گوید، من متغایرم، من پیام میدهم، آمریکا با اسلام سر جنگ ندارد و غیره و همچنین تور سفری ایشان به اتحادیه‌های مسلمان و سر و کله زدن با رژیم ایران. خب بیایید نوار را به چهار سال پیش به عقب بزنیم و فراموش نکنیم چه اتفاقی در ۲۰۰۹ در شکست انتخاباتی رخ داد. باز هم تکرار می‌کنم اگر این مسیر عقلانی را دنبال کنیم این همان سیاست قدیمی‌ست که دوباره به همان شیوه قصد نزدیک شدن دارد. نام اداره امور تغییر کرده ولی سیاست همان است.
اگر درست به خاطرم باشد، آلبرت اینشتین یک بار گفته بود؛ نمی‌توان همیشه کار یکسان انجام داد و انتظار نتیجه متفاوت داشت. این خود به مفهوم دیوانگی‌ست. ما همان کار را همواره انجام دهیم و انتظار حاصل دیگری داشته باشیم.
مایک والتر: شما از " ما " صحبت می‌کنید که نشانه احساس خویشاوندی شماست نسبت به مردم ایران، و شما خواستار تغییر رژیم هستید، فکر می‌کنید نقطه سقوط کجا خواهد بود. چه چیزی باعث آن خواهد شد؟
رضا پهلوی: ببینید، همانطور که ساعت دارد تیک تیک می‌کند، و دیپلماسی شکست خورده است، ما نمیتوانیم جهشی از دیپلماسی شکست خورده به حمله نظامی علیه ایران داشته باشیم. خواه این پیشقدمی اسرائیل یا پیشقدمی هر کشور دیگری که می‌خواهد باشد، زیرا این " باخت/باخت " است. این مشکل را حل نخواهد کرد.
راه بهتر و کم هزینه تر و به مراتب مشروع تر برای به دست آوردن تغییر این است که این تغییر به دست مردم ایران صورت بگیرد به طریق کمک رساندن مستقیم به آنها. تا بتوانند حرکتی را به راه بیاندازند که در نهیات بتواند رژیم را فلج کنند و باعث سقوط آن شود. از طرق غیر خشونت آمیز، نافرمانی های مدنی ولی با دقت سازماندهی شده و با حمایت جامعه بین‌المللی.
حسابش را خود شما بکنید، این هزینه کمتری خواهد داشت، این سناریو نبرد و جنگ با خود به همراه نمی‌‌آورد یا خطری در آرامش منطقه ایجاد نخواهد کرد و حاصل آن از همه مهمتر با یک تیر چندین مشکل حل خواهد شد. مشکل منع و گسترش سلاح اتمی، مشکلی که با تروریسم و رادیکالیسم داریم، روند صلح بین اسرائیلیها و فلسطینیها و بسیار نکات دیگری که در نهایت منطقه ما را به آرامش برمیگردانند.
ولی این اراده باید موجود باشد. به نظر من اگر این تصمیم، که هنوز باید گرفته شود، اگر به موقع باشد میتواند جلوی سناریو جنگ را بگیرد. ولی این پنجره (روزنه امید) تنگ است به همین دلیل اقدام باید الان صورت بگیرد.
مایک والتر: همانطور که می‌دانید من شانس این را داشتم که با شما قبل از مصاحبه صحبتی داشته باشم و از شما نظرتان را در مورد انتخابات پرسیدم و شما گفتید، کدام " انتخابات " ؟ شما نظر مثبتی در این مورد ندارید ولی پیشبینی شما در این رابطه چه خواهد بود.
رضا پهلوی: این توهین آمیز است که این مسخره بازیها را انتخابات بنامیم به مفهوم کلمه که در هر هر کشور دموکراتیک از آن به سخن به میان می اید. رژیم همواره یک نماینده از قبل تعیین شده را به نمایش گذاشته و سعی کرده با افکار مردم بازی کند و از این طریق به عمر خود بی افزاید. کسی این را دیگر جدی نمی‌گیرد و یا به آن مشروعیت نمیدهد.
در اصل مردم نا امید شده اند. چرا که نمیتوانند از پس این رژیم به اسانی بر آیاند آن هم به دلیل سرکوب‌های شدید.
از طرف دیگری یک حمایت جدی هم برای به دست آوردن تغییر هم نمی‌بینند. تملق زیاد میشنوند که ما در اینجا و یا در آنجا از مردم ایران حمایت می‌کنیم. چه از زبان پرزیدنت آمریکا یا هر رهبر جهانی دیگری ولی در حقیقت شما به مذاکرات فقط با این رژیم و نمایندگانش ادامه می‌دهید و هیچ دیالوگ واقعی و یا حمایت از نیروهای اصلی این کشور که دمکرات هستند، صلح دوست هستند و قسمت عظیمی از مردم ایران را نمایندگی میکنند ندارید.
مایک والتر: می‌دانید وقتی به شما نگاه می‌کنم، شباهتی در صورتتان از پدرتان میبینم، شما یک نوجوان بودید وقتی او از قدرت بر کنار شد، اگر راهی میبود که ساعت را به عقب می‌توانستیم برگردانیم و به زمان می‌توانستیم عقب برویم و می‌توانستیم به او پندی بدهیم با دانسته‌های که شما امروز کسب کرده اید، به پدرتان در مورد رهبری و شیوه آن چه میگفتید؟ فکر می‌کنید میشد کاری کرد که تاریخ را تغییر داد؟
رضا پهلوی: شاید، می‌توانست، می‌بایست... (با لبخند ادامه میدهد) من این چنین تفکر نمیکنم، من به شخصه کسی هستم که به جلو حرکت می‌کند. من خودم را مشغول این مساله نمیکنم که در گذشته چه اتفاقی افتاده. البته چرا و چگونه آن را تحلیل می‌کنم ولی در آن خودم را گیر نمی‌اندازم. من فکر می‌کنم مقصود این باید باشد که حال چگونه است؟ الان کجا هستیم و کجا میخواهیم برویم؟ این به طور اساسی به مفهوم به پیش نگری است. وقتی شما به پدران موسس که پایه آمریکای را نهادند که امروز آن را مشاهده می‌کنیم، امروز که به آنها فکر می‌کنید از خود می‌پرسید چقدر آن زمان پیش بینی و به پیش نگری وجود داشته و این "به پیش" نگری نتیجه یادگیری و درس گرفتن از چیز دیگری بوده. اروپا قدیم و تمام درسی که از فلسفه‌های آنها گرفته شد که منجر شد به استقلال این کشور و چیزی که امروز از این کشور ساخته است. حال هر کشوری میتواند مجموعه تاریخی خود و منابع خود را داشته باشد ولی هدف باید همیشه در به جلو حرکت کردن باشد. از گذشته درس بگیر و به جلو حرکت کن. این به نظر من بدیهی‌‌ترین درس است.
و امروز در این دنیای ارتباطات شما میتوانید به میلیون‌ها انسان به طور آنی برسید بر عکس آن چیزی که ۲۰۰ سال پیش یا حتی ۵۰ سال پیش در ایران ممکن بود.
پایان مصاحبه
استفاده از این متن فقط با ذکر منبع مجاز میباشد.
پاینده ایران
سوگل ایرم
sepas baraye tarjome besyar alee. va tashakoor az Shahzadeh Reza Pahlavi baraye pasokh besyar alee
پاسخحذف